Melleray/Äbte

Melleray, Zisterzienserabtei der strengeren Observanz in La Meilleraye-de-Bretagne, gegründet 1894 als Exilkloster in Lulworth, England, 1810 Priorat, 1814 Abtei, 1817 nach Melleray verlegt.

Äbte

01. Antoine Saulnier de Beauregard 1810–1813 Prior, 1813–1839 Abt
02. Maulouin, Maxime 1839–1852
03. Antoine Bernard 1852–1875
04. Eugène Vachette 1875–1919
05. Jean-Baptiste Ollitrault de Kéryvallan 1919–1922, dann Generalabt
06. Ambroise Bec 1923–1928

wurde möglicherweise vergiftet[1]

07. Corentin Le Guyader 1928–1940
06. Bernard Pape Sup. ad nutum 1941–1945, Abt 1945–1946
Amédée Largouët Sup. ad nutum 1946–1949
07. Louis de Gonzague Le Pennuen 1949–1958

ben. 18. Okt. 1949.

08. Colomban Bissey 1958–1986
09. Jacques Parriaux 1986–1993

* 1932 (Bordeaux); Vest.: 1957; Prof. sol.: 1962; Abbas 1986–1993; gest. 23. Dez 2009.

10. Gérard Meneust Sup. ad nutum 1993–1995, Abt 1995–2016, 2018 Abt von Port-du-Salut

  1. Michael Casey: Seventy-Four Tools for Good Living: Reflections on the Fourth Chapter of Benedict's Rule, Collegville, Liturgical Press, 2014, S. 256.

Zitierempfehlung: Melleray/Äbte, in: Biographia Cisterciensis (Cistercian Biography), Version vom 21.02.2023, URL: http://www.zisterzienserlexikon.de/wiki/Melleray/%C3%84bte